ده روز پر خیر و برکت آغاز شده است، روزهای پر خیر و برکت زیاد است و گنجینههای متعددی برای مسلمانان وجود دارد که آنان را غنیمت بشمارند، پس فرصتهایي که خدای متعال به شما ارزانی داده غنیمت بشمار." تَزَوَّدُوا فَاِنَّ خَیرَ الزَّادِ التَقوَی".
ابن جوزی( رحمه الله) میفرماید: همهی فکر و ذکر انسان مؤمن به آخرت وابسته است و هر آنچه که در دنیا است او را به یاد آخرت میاندازد، پس اگر در فضای تاریکی قرار گیرد به یاد تاریکی و ظلمت قبر میافتد و اگر چیز دردناکی مشاهده کند عذاب و عقاب را یادآور میشود، و اگر مردم را در حال خواب دید یاد مردگان در قبر به ذهنش خطور میکند و هر وقت لذتی دنیوی چشید به یاد شادیهای بهشتی میافتد، پس تمام هم و غمش وابسته به آخرت میباشد"
فضیلت ده روز ذیالحجه و چگونگی غنیمت شمردن آن:
پیامبراکرم( صل الله علیه و سلم): هیچ عمل صالح در هیچ روزی به اندازه انجام عمل صالح در این روزها نزد خداوند با ارزش و مورد پسند نیست"- یعنی ده روز ذی حجه- گفتند: ای رسول خدا حتی جهاد در راه خدا؟ فرمود:"حتی جهاد در راه خدا جز مردی که در راه خدا با نفس و مال خود بیرون رفته و باچیزی از آن مال برنگردد"رواه بخاری
پس بر ماست که این ده روز را غنیمت شمرده و از لحظه لحظه آن استفاده کنیم. به امام حسن بصری گفته شد:"چگونه است که تلاشگران برای عبادت چهرههای نیکویی دارند؟ "فرمود آنها با خدای مهربان خلوت کردهاند حق تعالي نیز ايشان را لباسی نورانی از نور خود پوشانیده است، سپس این دعا را زمزمه کرد؛ خداوندا مرا بر ذکرت و شکرت و نیکی عبادت کردنت یاری نما".
امام محمد غزالی در کتاب احیاء علوم الدین میفرماید: برادر دینیم بدان که گرفتن روزه مستحب در روزهای پر فضیلت تاکید شده است بعضی از اين روزهای پر فضیلت در هر سال و بعضی در هر هفته تكرار ميشود، ولی از روزههاي سال بعد از ماه رمضان، عرفه، عاشورا، ده روز ذی حجه، و ماههای پر فضیلت ذی حجه، محرم، شعبان، میباشد که برترین و پر فضیلتترین آنها ذی حجه است، به دلیل وجود مناسک حج و ده روز اول ذی الحجه.
در روایت آمده است که منظور ده روز ذی الحجه که روز دهم آن عید قربان و سه روز بعد عید قربان میباشد"
همانطور که از ابن عباس درباره فضل این ده روز از پیامبر( صل علیه و سلم) روایت شده است:" عبادت هیچ روزی به اندازه عبادت در ده روز ذیالحجه نزد خداوند مورد پسند نیست، روزه هر روز در آن به اندازه یک سال و اعتکاف در هر شب آن به اندازه لیله القدر میباشد( سنن ترمذی 758 ولی امام البانی این حدیث را ضعیف دانسته است)
اعمالی که باید در این روز انجام دهیم:
عمل: ادای مناسک حج که این برترین عمل در این ده روز میباشد و در این باره حدیث متعددی روایت شده است که میفرماید: از انجام یک عمره تا عمره دیگر گناهان ما بین آن بخشوده میشود و حج مقبول پاداشتی جز بهشت ندارد"( حدیث صحیح)
دوم روزه این روزها و مخصوصا روز عرفه در آن شکی نیست که روزه یکی از برترین اعمالی است که خداوند آن را برای خود برگزیده است همانطور در حدیث قدسی آمده است: روزه برای من است و من به آن پاداش میدهم روزهدار شهوت و خوراک و نوشیدن خودرا بخاطر من ترک کرده است"( صحیح بخاری)
از ابو سعید خدری( رضی الله عنه) از پیامبر اکرم روایت کرده است:" هر کس یک روز در راه خدا روزه بگیرد خداوند هفتاد سال صورتش را از آتش جهنم دور میکند " متفق علیه پس اگر آن روز روز عرفه باشد تلاش کن در آن بسیار تسبیح و تهلیل و دعا برای مسلمانان انجام دهید چون پیامبر( صل الله علیه و سلم) میفرماید:" روزه روز عرفه کفاره گناهان یک سال قبل و یک سال آینده میباشد"( صحیح مسلم)
سوم: کثرت انجام عمل صالح از جمله نوافل در عبادات مانند نماز و صدقه جهاد و امر به معروف و نهی از منکر و هر عمل صالحی که این اعمال را مضاعف میکند انجام دهد.
چهارم: جايز است كه در اين روزها تكبير مطلق انجام شود از شب و روز گرفته تا هنگام نماز عيد، و نيز تكبير مقيد جايز است و تكبير مقيد بعد از نمازهاي واجبي كه در مسجد خوانده ميشود انجام ميگيرد و براي غير حاجيان خانه خدا از نماز صبح روز عرفه شروع شده و براي حاجيان از روز عيد قربان شروع ميشود و تا آخر ايامالتشريق ادامه دارد.
پنجم: قرباني كردن از اولين روز عيد شروع شده و تا اخر ايامالتشريق ادامه دارد كه آن نيز سنت حضرت ابراهيم( عليه السلام) ميباشد هنگامي خداوند به او دستور داد پسرش را قرباني نمايد. از پيامبر اكرم( صَل الله عليه و سلم) روايت شده كه دو قوچ سياه و سفيد پر مو را قرباني ميكرد و پاهايش را درون خون قرباني ميگذاشت. متفق عليه
ششم: از امام مسلم( رحمه الله) و غيره روايت شده است از ام سلمه( رضي الله عنها) روايت شده كه پيامبر اكرم( صَل الله عليه وسلم) ميفرمايد:" هر وقت هلال ماه ذي حجه را مشاهده كرديد و كسي از شما خواست قرباني كند مو و ناخن خود را كوتاه نكند".
هفتم: تكبير و ذكر در اين روزها با توجه به آيهي مباركهي:" و خداوند را در روزهاي تعيين شدهايي ذكر مينمايند"[ البقرة/203].
اين روزها در آيهي بالا به ده روز ذي حجة تفسير شده است و علما به زيادي ذكر كردن توصيه نمودهاند با تكيه به حديث اين عمر و ابو هُريرة( رضي الله عنهم)، هر دوي آنها در ايام ذي حجة بيرون ميرفتند و تكبير ميگفتند و مردم بعد از آنها شروع به تكبير مينمودند، و إسحاق( رحمه الله) از فقهاي تابعين( رحمة الله عليهم) روايت كرده است كه آنها در ده روز ذي حجة ميگفتند:"الله اكبر الله اكبر لا اله الا الله و الله اكبر و لله الحمد".
هنگام مهاجرت حجاج و به جا گذاشتن أموال و خانوادههايشان با گفتن"لبيك اللهم لبيك" به سوي خانه خدا روي نهادند، و از پوشاك دنيوي را از تن در آوردند چون رسول الله( صَل الله عليه و سلم) سرمشق آنها بود، و هنگامي كه از وابستگيهاي دنيوي در روز عرفه روز ذكر و دعا بريدند، تنها توشهي آنها كتاب خداوند بود، و هنگام رمي جمرات إعلام داشتند كه جهاد با دشمنان خداوند راه حقيقي آنهاست، و هنگام قرباني كردن اعلان تسليم شدن در برابر امر پروردگار كردند چون هدف و غايت آنان خداوند بود.
پس اي خواهر و برادر مسلمانم به خانهي خدا روي آر و رسول الله( صَل الله عليه و سلم) را الگوي خود و قرآن را توشه و راهنمايت و جهاد را راهت قرار بده و خداوند را تنها هدف و غايت خود نما.
ابنالقيم( رحمه الله) ميفرمايد: جسد بني آدم از زمين و روحش از ملكوت آسمانها آفريده شده است و بين اين دو مقارنه ايجاد گشته است پس اگر جسم خود را گزيده نگه داشت و به شب زنده داري و عبادت مشغول ساخت روحش سبك بالي و راحتي را احساس خواهد كرد، و به مكاني كه به آن تعلق دارد خواهد رسيد و مشتاق جهان والاي خود خواهد شد ولي اگر آن را سير و متنعم نمايد و بخواباند و استراحت دهد جسمش در مكاني كه از آن خلق شده باقي خواهد ماند، چون هر چه جسم سبكتر شود روح نيز راحتتر خواهد شد و در طلب عالم والاي خود خواهد بود و هر چقدر جسد سنگيتر و شهوت پرستتر راحتي طلبتر گردد، روحش نيز سنگينتر و دورتر از عالم والاي خود گشته و روحي زميني و پستنگر خواهد شد.
فرصت ده روز ذي حجه را غنيمت بشماريد و نفسهايتان را اصلاح نماييد چون اصلاح نفس فقط با مجاهدت و تلاش ممكن ميشود.
نظرات